Οι άφωνοι ψάχνουν χαμένοι κάθε πρωινό, 

να ξαναβρούν τον εαυτό τους για μια φορά ακόμα,
άλλοι μελετούν διεξοδικά τον ουρανό, 

κι άλλοι δειγματοληπτούν με τη γλώσσα τους το χώμα...

Με βολικές φαντασιώσεις αγνοούν το θύτη, 

τη σύγχυσή τους διατηρούν με την αιώνια τραμπάλα,
αρχαίοι εξωγήινοι από τον άγιο πλανήτη, 

αντιπροσώπους διορίζουν με κρυπτογραφικά σινιάλα...

Το μελόδραμα της λήθης δεν είναι σημερινό, 

είναι μακροχρόνια αναπαυτικό και όσιο το κώμα,
μηρυκαστικά αναμασούν πιστά το ιερό σανό, 

τα μυαλά τους μετατρέπουν σε ψιλοκομμένο λιώμα...

Θείες προφητείες για την έλευση κομήτη, 

σε άλογο λευκό ο Μεσσίας τους κάθησε καβάλα,
άλλοι γονατίζουν μπροστά στο μετεωρίτη, 

κι άλλοι στην έρημο λατρεύουν θεόσταλτη ψιχάλα...

Το αίμα του διαλεχτού ήταν πάντα κυανό, 

με θυμίαμα καλύπτει τη μοιρολατρική του βρώμα,
δαμάζει κύματα περπατώντας στον ωκεανό, 

ευπρεπείς προσκυνητές βαμμένοι με το ίδιο χρώμα...

Σχεδιασμένη αυστηρά πορεία ιερολοχίτη, 

στη γη της Επαγγελίας με τη σύγχρονη Καμπάλα,
μετάνοια και εξομολόγηση θανατοποινίτη, 

ευλογεί ο απεσταλμένος και στολίζει την κρεμάλα...

Οι ιεροφάντες χρειάζονται ικέτη πραιτοριανό, 

αυτομαστιγώνεσαι κατάληξες όρθιο πτώμα,
από άνθρωπο ελεύθερο σε έκαναν πουριτανό, 

σου έραψαν σφιχτά με «ευγένεια» το στόμα...

Τελικός προορισμός σου η αλλαγή ιδιοκτήτη, 

έμαθες να διατηρείς πεντακάθαρη τη γυάλα,
το προσωπικό κελί ο αυτοσκοπός του ισοβίτη, 

δηλητηριασμένο δόντι ανιχνευτική διχάλα!

ΔΙΗΝΕΚΗΣ 2016